Thursday, December 31, 2009

بر ما هرآنچه لایقمان هست می رود

اگر دیگه بی تفاوتیم به شلوغی ها و کتک خوردن مردم...
اگه دیگه نا امید شدیم و حتی حوصله فکر کردن به شرکت در تظاهرات نداریم
...
اگه وایسادیم ببینیم حالا چی میشه؟ اگه وایسادیم ببینیم حالا این شلوغی ها به نتیجه میرسه یا نه؟
اگه فقط لینک شلوغی ها و عکس هاش رو به اشتراک می گذاریم و شرکت توی تظاهرات به بقیه رو میسپریم ...
اگه فقط بلدیم بگیم چه کاری درست بود ومردم چه اشتباهاتی کردن...
اگه فقط بلدیم بگیم خشونت بده اما خودمون تا حالا یه باتوم نخوردیم ببینیم چه دردی داره...
اگه حال چهار تا شعار نوشتن روی اسکناس رو هم نداریم...
اگه فقط منتظر بقیه ایم
لایقمون همین احمدی نژاد و کلکسیون بیماران روانی کیهان و بیست و سی هست

پ ن: این هفته صد بار به خودم فحش دادم که چرا تاسوعا فقط تا تجریش رفتم و عاشورا هیچ غلطی نکردم

هرچند مضحک است و پر از خنده های تلخ

بر ما هرآنچه لایقمان هست می رود...


بیمار هفته : احمد علم الهدی، امام جمعه مشهد

حیوان هفته: گوساله و بزغاله که هزار بار شرف داره به مزدور حکومت بودن

حکومت هفته : حکومت نظامی با آزادی نزدیک به مطلق

آلبوم هفته: آلبوم جدید شاهین نجفی (illusion)

شعار هفته: دیکتاتور بیچاره اربعین هم تو راهه

سمبل هفته: ساندیس بلورین (تقدیم به تمامی شرکت کنندگان مراسم هتک حرمت عاشورا)